جذاب‌ترین سهام در فصل مجامع

مآخذ: دنیای اقتصاد، تاریخ 1401/03/21

تقسیم سود بالا در مجامع همواره مورد توجه سهامداران قرار داشته است.
تجربیات سال‌های گذشته نشان داده است که شرکت‌های معدنی، فولادی، پتروشیمی و پالایشی بیشترین سودها را در میان شرکت‌های بورسی توزیع می‌کنند و به‌عنوان شرکت‌های دلاری نیز شناخته می‌‌‌شوند. علاوه بر شرکت‌های دلاری بورسی، سرمایه‌گذاری‌‌‌هایشان نیز عموما سودهای مناسبی کسب می‌کنند.

فلزی‌های محبوب بازار سهام اما برای پیشبرد طرح‌های توسعه‌ای خود سود کمتری میان سهامداران تقسیم می‌کنند.
به صورت عمومی و سنتی، جذابیت مجامع سالانه به سودهایی است که در آن شناسایی و توزیع می‌‌‌شود. بنابراین عموما شرکت‌هایی که وضعیت سودسازی مناسبی در سال مالی قبل داشته‌‌‌اند، مورد توجه بازار قرار می‌‌‌گیرند.

با توجه به اینکه شرکت‌های بورسی غالباً سودساز هستند، عمدتاً در مجامع شرکت‌های بورسی، شاهد این امر هستیم که سود شناسایی شده و طبق قانون و تصمیم سهامداران بخشی از آن توزیع می‌شود، به همین دلیل و با توجه به اینکه سود تقسیمی از قیمت تابلو پس از مجامع کسر می‌شود، قیمت‌های شرکت‌های بورسی پس از مجامع کاهش داشته و در نتیجه، نسبت P‏/E  آنها جذاب‌‌‌تر می‌شود.

همین موضوع به‌صورت عمومی باعث ایجاد جو مثبت بازار سهام پیش از مجامع می‌شود و قیمت شرکت‌های سودساز به‌صورت عمومی (و نه قطعی) رشد می‌کند.
اینکه پیش از مجامع ذخیره سود انجام شده است یا شرکت آن‌قدر ارزندگی دارد که حتی پس از مجمع و دریافت سود بتوان با آن سهامداری کرد، اول از همه به ارزندگی آن نماد و در مرحله بعد، به افق دید سرمایه‌گذار که کوتاه‌مدت است یا بلندمدت، بستگی دارد.

تعیین استراتژی تقسیم سود شرکت به چشم‌‌‌انداز بازار سرمایه در کوتاه‌مدت، اطلاعات قابل کسب در مجمع و در برخی موارد، جذابیت رأی‌دادن و انتخاب هیات‌مدیره بستگی دارد.
از نگاه سهامداران کوتاه‌مدت‌؛ تقسیم سود بیشتر جذابیت بالاتری دارد و یکی از معیارهای حضور در مجامع است؛ اما سرمایه‌گذاران حرفه‌‌‌ای‌‌‌تر بعضا ترجیح می‌دهند که شرکت مورد نظرشان بخش کمتری از سود را تقسیم کند و عمده آن را به‌منظور افزایش سرمایه و اجرای طرح‌‌‌های توسعه‌‌‌ای خود صرف کند.

نگاه جامع به صنایع بزرگ نشان می‌دهد که آنها در معرض دو تهدید بزرگ هستند: تامین یوتیلیتی (آب، برق، گاز و...) خود در بلندمدت و استهلاک بالای ماشین‌‌‌آلات که به‌طور میانگین و استاندارد عمر مفید تجهیزات عموما بیشتر از 20سال نیست؛
هرچند با اورهال و روش‌های دیگر، صنایع قدیمی کماکان مشغول به فعالیت هستند؛ اما باید در نظر داشت که اولا، این موضوع نیازمند صرف هزینه روبه رشد برای تعمیرات و نگهداری ماشین‌‌‌آلات است و ثانیا، راندمان تولید آنها به‌مرور کاهش خواهد یافت.
تامین یوتیلیتی و همچنین اجرای طرح‌‌‌های توسعه‌‌‌ای یا تعمیرات، نیازمند تزریق نقدینگی است که بهتر است بخشی از آن از محل سود شناسایی‌شده شرکت باشد.
تجربه نشان داده است که شرکت‌هایی که با درایت سهامدارانشان، سود کمتری را توزیع کرده و مابقی را صرف امور ضروری فوق کرده‌‌‌اند، در بلندمدت روند باثبات و رو به رشد بهتری نیز داشته‌‌‌اند و معیارهای مورد نظر سهامداری را بیشتر شامل می‌‌‌شوند.
امسال با توجه به تصمیم مهم و مثبت سازمان بورس، تمام شرکت‌های بورسی موظف شده‌‌‌اند که سود سهامدارانشان را به‌صورت الکترونیکی و از طریق سامانه سجام واریز کنند. به نظر می‌رسد این موضوع باعث شود تا جذابیت حضور در مجامع نسبت به قبل افزایش یابد و انگیزه فروشندگان (به‌دلیل راحتی دریافت سود) کاهش یابد.

سهامدارانی که اقدام به خرید نمادهای ارزنده بازار از نظر بنیادی کرده و در بلندمدت سهامداری کرده‌‌‌اند‌‌‌، وضعیت نسبتا بهتری نسبت به عموم سهامداران دارند.

نظر خود را ارسال کنید